Aan het einde van de 19e eeuw vond, zoals zoveel congregaties, ook de Karmel van het Goddelijk Hart van Jezus onderdak in Nederland. Zo kwam de Karmel van het Goddelijk Hart van Jezus in 1898 naar Sittard en begon hier een kindertehuis. Later is dit huis het Algemeen Moederhuis van de congregatie geworden. Vanuit Sittard werd in 1919 een kindertehuis in Haarlem gesticht, dat verhuisde naar Vogelenzang, het huidige Casa Carmeli.
Vele kinderen vonden in dit huis een veilig onderkomen en geborgenheid. Het huis was meestal overbezet met kinderen maar tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het huis echt over- en overvol. Er werd uitgezien naar een andere woongelegenheid. Iets wat natuurlijk zo vlak na de oorlog niet gemakkelijk was. Toch werd er een leegstaande villa gevonden in Vogelenzang of liever gezegd wat er van over was. Vloeren waren opengebroken, sanitair was verdwenen, er waren geen vensters meer en ook de sloten van de deuren waren verdwenen.
Op 16 juli 1945 werd de villa gekocht en er werd met man en macht gewerkt zodat op 2 augustus al de eerste kinderen vanuit Haarlem er hun intrek konden nemen (de kinderen werden per trekschuit over de Leidse Vaart naar Vogelenzang gebracht). Het huis dat oorspronkelijk ‘Villa Nuova’ heette kreeg spoedig de naam ‘Casa Carmeli’.
Ook hier vonden vele kinderen een thuishaven en wegens ruimtegebrek werd in 1976 met de bouw van drie paviljoens begonnen. Door maatschappelijke veranderingen en inzichten moest het kindertehuis in 1980 zijn deuren sluiten. Ondertussen was er al ernstig nagedacht wat er met de nieuwbouw moest gebeuren. Om trouw te blijven aan het charisma van de stichteres Moeder Maria-Teresa van de H. Jozef besloten de zusters het huis open te stellen voor mensen die zich konden terugtrekken om thuis te komen bij God en bij zichzelf. Het bleek al spoedig dat dit een schot in de roos was en veel mensen uit de regio en ver daarbuiten vonden in Casa Carmeli de rust en de stilte die daarvoor nodig was.
Op verzoek van Mgr. Bomers werden de paviljoens aan het Bisdom Haarlem verhuurd om er het seminarie - de priesteropleiding van het bisdom - te huisvesten. Maar binnen tien jaar bleken de paviljoens te klein voor het alsmaar groeiende seminarie en van de gemeente Bloemendaal werd er geen of nauwelijks toestemming gegeven om uit te breiden. En zo verhuisde het seminarie in 2005, naar de zuidkant van Vogelenzang, naar de Tiltenberg. In Casa Carmeli werd het toen mogelijk om in groepsverband, voor dagdelen of een aantal dagen te verblijven. De paviljoens in ons gastenklooster boden in de diverse ruimtes tal van mogelijkheden.
In 2014 is een nieuwe weg ingeslagen. De zusters richten zich op het bieden van een thuis voor thuislozen voor de ouderen in deze maatschappij. Er is druk gewerkt aan het verbouwen van het paviljoen om daar zorgappartementen te realiseren. De zusters verlenen er mantelzorg.