Algemeen Nut Beogende Instelling

Onze con­gre­ga­tie is er­kend als ANBI waar­door giften af­trek­baar zijn van de be­las­ting.

Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg (VPTZ)

Casa Carmeli is lid van Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg

Netwerk Palliatieve Zorg

Casa Carmeli is lid van Netwerk Palliatieve Zorg

Casa Carmeli - Toen en nu

Aan het einde van de 19e eeuw vond, zoals zoveel con­gre­ga­ties, ook de Karmel van het God­de­lijk Hart van Jezus onderdak in Neder­land. Zo kwam de Karmel van het God­de­lijk Hart van Jezus in 1898 naar Sittard en begon hier een kindertehuis. Later is dit huis het Alge­meen Moederhuis van de con­gre­ga­tie gewor­den. Vanuit Sittard werd in 1919 een kindertehuis in Haar­lem gesticht, dat verhuisde naar Vo­ge­len­zang, het hui­dige Casa Carmeli.

Vele kin­de­ren von­den in dit huis een veilig onder­ko­men en geborgen­heid. Het huis was meestal overbezet met kin­de­ren maar tij­dens de Tweede Wereld­oor­log werd het huis echt over- en over­vol. Er werd uitgezien naar een andere woon­gele­gen­heid. Iets wat na­tuur­lijk zo vlak na de oorlog niet ge­mak­ke­lijk was. Toch werd er een leegstaande villa gevon­den in Vo­ge­len­zang of liever gezegd wat er van over was. Vloeren waren opengebroken, sanitair was verdwenen, er waren geen vensters meer en ook de sloten van de deuren waren verdwenen.

Op 16 juli 1945 werd de villa gekocht en er werd met man en macht gewerkt zodat op 2 au­gus­tus al de eerste kin­de­ren vanuit Haar­lem er hun intrek kon­den nemen (de kin­de­ren wer­den per trekschuit over de Leidse Vaart naar Vo­ge­len­zang gebracht). Het huis dat oor­spron­ke­lijk ‘Villa Nuova’ heette kreeg spoe­dig de naam ‘Casa Carmeli’.

Ook hier von­den vele kin­de­ren een thuishaven en wegens ruimte­gebrek werd in 1976 met de bouw van drie paviljoens be­gon­nen. Door maat­schap­pe­lijke ver­an­de­ringen en inzichten moest het kindertehuis in 1980 zijn deuren sluiten. Ondertussen was er al erns­tig nage­dacht wat er met de nieuw­bouw moest gebeuren. Om trouw te blijven aan het cha­risma van de stichteres Moeder Maria-Teresa van de H. Jozef besloten de zusters het huis open te stellen voor mensen die zich kon­den terugtrekken om thuis te komen bij God en bij zich­zelf. Het bleek al spoe­dig dat dit een schot in de roos was en veel mensen uit de regio en ver daar­bui­ten von­den in Casa Carmeli de rust en de stilte die daarvoor nodig was.

Op verzoek van Mgr. Bomers wer­den de paviljoens aan het Bisdom Haar­lem verhuurd om er het semi­na­rie - de pries­ter­oplei­ding van het bisdom - te huisvesten. Maar binnen tien jaar bleken de paviljoens te klein voor het alsmaar groeiende semi­na­rie en van de gemeente Bloe­men­daal werd er geen of nau­we­lijks toestem­ming gegeven om uit te brei­den. En zo verhuisde het semi­na­rie in 2005, naar de zuid­kant van Vo­ge­len­zang, naar de Tilten­berg. In Casa Carmeli werd het toen moge­lijk om in groeps­ver­band, voor dag­de­len of een aantal dagen te ver­blij­ven. De paviljoens in ons gasten­kloos­ter boden in de diverse ruimtes tal van moge­lijk­he­den.

In 2014 is een nieuwe weg inge­slagen. De zusters richten zich op het bie­den van een thuis voor thuis­lozen voor de ouderen in deze maat­schap­pij. Er is druk gewerkt aan het ver­bou­wen van het paviljoen om daar zorgap­par­te­menten te rea­li­se­ren. De zusters verlenen er man­tel­zorg.