Algemeen Nut Beogende Instelling

Onze con­gre­ga­tie is er­kend als ANBI waar­door giften af­trek­baar zijn van de be­las­ting.

Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg (VPTZ)

Casa Carmeli is lid van Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg

Netwerk Palliatieve Zorg

Casa Carmeli is lid van Netwerk Palliatieve Zorg

1 oktober Feest van de heilige Therese van Lisieux

gepubliceerd: dinsdag, 1 oktober 2024

Vandaag vieren we in de Karmel het feest de heilige Theresia van het Kind Jezus. Zij werd op 2 januari 1873 in Alencon geboren als Therese Martin. Op 15-jarige leef­tijd trad zij in, in het Karmel­kloos­ter in Lisieux, waar ze de naam Zuster Theresia van het Kind Jezus en het Heilig Aanschijn koos. Nadat ze haar professie had afgelegd, kreeg zij de zorg over de novicen. Twee van haar zussen waren al in het­zelfde klooster en de derde zus trad na de dood van de vader in.

Op aan­wij­zingen van haar zus Pauline, die op dat moment tevens overste was, begon zij in 1895 met het op­schrij­ven van haar levens­ver­haal. Kort daarop, in 1896, werd tuberculose bij haar ge­con­sta­teerd. De hierop volgende periode wordt uit­ge­breid be­schre­ven in haar levens­ver­haal. Op 30 sep­tem­ber 1897 overleed Theresia aan haar ziekte, 24 jaar oud.

Na haar dood ver­telde een medezuster dat er 'niets bij­zon­ders' over de jonge Theresia te ver­tellen was. Door haar levens­ver­haal “Histoire d’une âme” die in vele talen werd ver­taald werd ze snel in vele lan­den bekend, en vele mensen kwamen bij het graf van Therese bid­den. Vooral tij­dens de eerste Wereld­oor­log riepen vele soldaten haar aan en gebeur­den er vele won­de­ren. Paus Pius X. noemde haar “de grootste heilige van de moderne tijd”, in 1923 werd ze zaligverk­laard en in 1925 heiligverk­laard en op 19 ok­to­ber 1997 uit­ge­roe­pen tot kerklerares.

Thérèse staat bekend als de heilige van het ver­trouwen in een God die het hart van een vader en een moeder tege­lijk heeft. "Van God ontvang je zoveel als je van Hem verhoopt", zegt ze in navol­ging van heilige Johannes van het Kruis. Vertrouwen was haar basis­hou­ding in de moei­lijk­he­den van elke dag en in heel haar streven naar chris­te­lijke hei­lig­heid.

Thérèse was karmelietes, een con­tem­pla­tieve reli­gi­euze, en toch voelde ze in haar nog andere roe­pingen. Ze zei: “Ik voel in mij de roe­ping tot soldaat, pries­ter, apostel, leraar, marte­laar. En dan voel ik nog het verlangen om voor jou, Jezus, al de meest heldhaf­tige werken te vol­bren­gen.” In de brieven van de apostel Paulus vond ze het ant­woord op haar verlangen: “Ik begreep dat, als de kerk een lichaam had, samen­ge­steld uit ver­schil­lende ledematen, het meest nood­za­ke­lijke en edelste van allemaal daaraan niet ontbrak. Ik begreep dat de kerk een hart had en dat dat hart brandde van Liefde.” Zo riep ze uit:

“O Jezus, mijn Beminde, mijn roe­ping is de liefde.

Gij hebt mij deze plaats gegeven: In ’t hart van de Kerk,

mijn moeder, zal ik de liefde zijn. Zo zal ik alles zijn.”

Het hart is voor Thérèse de bron van diepe gedachten. Ze voelde aan dat Jezus verlangt bemind te wor­den, door ons bemind te wor­den. En hoe vaak staat Hij voor gesloten deuren. Ze wilde zich in Zijn armen werpen, zich helemaal aan Hem over­ge­ven. Haar ant­woord op de Liefde van Jezus was de toe­wij­ding aan Gods Barm­har­tige Liefde op het feest van de Heilige Drie-een­heid, 9 juni 1895.

Onze stichteres, de zalige Maria-Teresa v.d. h. Jozef leerde haar kennen toen ze in Amerika bezig was met nieuwe stich­tingen en ze schreef in een brief aan de zusters: “Wat een prach­tig voor­beeld van deugd­zaam­heid heeft de goede God, in zijn grote liefde en barm­har­tig­heid, nu aan alle vrouwe­lijke reli­gi­euzen gegeven in de kleine zalige Theresia Ieder van u kan een tweede kleine Theresia wor­den, ... we kunnen aan deze grote heilige zien dat het niet de grote dingen zijn, maar de kleine dingen die met grote ijver en trouw gedaan wor­den, die tot grote hei­lig­heid lei­den." (Brief 1343)