Zoeken

Ik heb dit boek gelezen en ik denk dat het iets is om aan te bevelen. Francine Rivers is een schrijfster die romans schrijft waarin God en het geloof een duidelijke rol spelen. Dit boek ‘het Meesterwerk’ is zij begonnen om een antwoord te zoeken op twee vragen: Welke invloed hebben traumatische jeugdervaringen op het denken en het gedrag van de twee volwassen hoofdpersonen in het boek? Kunnen twee gebroken en beschadigde individuen samen heel worden? 

Op 28 December 2020 mochten we vol vreugde Antje verwelkomen bij de start van haar postulaat in onze gemeenschap. ‘Hier ben ik, gij hebt mij immers geroepen’ (1 Samuel 3:6). Wij danken haar voor de moedige stap om ja te zeggen tegen zijn roepstem. Wij bidden dat God je mag zegenen om samen met Hem verder te groeien en te bloeien in onze gemeenschap van de karmelietessen van het Goddelijk Hart van jezus.

Maar mensen kijken doe ik nog steeds graag. Ik kijk graag naar hoe de interacties zijn en wat typisch voor diegene is. Ik kan daar werkelijk van genieten. Zelfs als twee mensen staan te kissebissen op hun eigen manier. Ieder heeft z’n eigen trekjes, z’n positieve en negatieve kanten. En dat maakt ieder mens juist zo heerlijk mooi.

Jezus zegt tegen hen: "het komt u niet toe dag en uur te kennen." Daarmee klinkt het alsof Jezus eigenlijk zegt: "bemoei je met je eigen zaken. Wat God heeft beslist ligt boven jullie kunnen." Hij zet zijn leerlingen heel hard terug op hun plek. Dat klinkt misschien pijnlijk, Hij maakt ze bijna uit voor dom, maar ik vind het juist heel mooi.

Ook bij ons in het klooster gaan we met onze tijd mee, zoals u misschien in de nieuwsberichten heeft kunnen lezen. Het is heel fijn om bijvoorbeeld een groepsapp te hebben, zodat je snel informatie met elkaar kan wisselen, of even kort kan overleggen. Maar de lijn met Boven is natuurlijk waar het om gaat.

Vandaag was een mooie dag. Vandaag was namelijk de dag dat Rebecca bij de zusters Karmelietessen van het Goddelijk Hart van Jezus is ingetreden. Haar postulaat is officieel begonnen, een nieuwe stap op God’s weg.

Rebecca is sinds 30 mei 2018 kandidaat om zuster te mogen worden. De laatste twee maanden voor zij met het postulaat mag beginnen is zij in IJsland. Lees hier haar reisverslag!

Rebecca is sinds 30 mei 2018 kandidaat om zuster te mogen worden. De laatste twee maanden voor zij met het postulaat mag beginnen is zij in IJsland. Lees hier haar reisverslag!

Als u denkt aan het kloosterleven? Welk beeld krijgt u dan? Biddende zusters in de kapel? Zachtjes lopen over de lange gangen, vroom de handen gevouwen? Nooit de slappe lach, nooit ruzie?

Het is weer zo ver. Het WK voetbal is begonnen. Ditmaal zonder Nederland. En dat zet de Nederlanders toch wel een beetje aan het denken. Als Nederland niet mee doet? Voor wie moeten we dan juichen? Het WK is immers toch altijd een grote hit in Nederland, vaak één groot feest. Overal zie je oranje vlaggetjes, oranje huizen en oranje tompoezen. En nu moeten we het hele feestje missen.

De mensen die ons leven een beetje kennen weten dat er geen week hetzelfde is in huize Casa Carmeli. Deze afgelopen weken mochten we een nieuwe wind ervaren, in verschillende opzichten.

Afgelopen weekend was er weer een roepingenweekend. Deze weekenden organiseren we regelmatig om jonge vrouwen die nadenken over roeping kennis te laten maken met onze congregatie. We merken dat er toch altijd jonge mensen zijn die op zoek zijn naar hun roeping, naar Gods plan in hun leven. Wat vraagt God van mij? Hoe kan ik hem volgen?

Kom, Heilige Geest, vervul de harten van Uw gelovigen. We bidden het elke dag, voor de meditatie, voor de lezing, voor de lessen. De Heilige Geest is belangrijk. Hij leidt ons, hij stuurt ons. Hij is degene die in ons woont ("uw lichaam is als een tempel van de Heilige Geest" 1 kor. 6). In deze dagen rond Pinksteren mogen we hier extra bij stil staan.

Wie aan religieuze zusters denkt, denkt niet meteen aan modern, vernieuwend, trendsetters. We worden toch vaak bestempeld als oud, moffig, vroom, en "niet meer van deze tijd". En toch gaan de zusters aardig met hun tijd mee. We hebben een website, doen aan Facebook, Instagram, Twitter en ik zie regelmatig zusters met een smartephone lopen. We zijn niet van de wereld, maar leven wel in de wereld, en deze wereld vraagt aanpassingen, zonder onze identiteit te verliezen.

Van 30 april t/m 12 mei 2018 vindt het generaal kapittel van onze congregatie plaats. Eens in de zes jaar komen alle hogere oversten, afgevaardigden van de provincies en novicenmeesteressen bij elkaar in Sittard om over de toekomst van onze congregatie te spreken. Hierin worden allerlei belangrijke beslissingen genomen, bijvoorbeeld of de constituties (die bij onze Regel horen) aangepast moeten worden. Namens de Nederlandse provincie zal zuster Elvira Maria als provinciaal overste aanwezig zijn.

Soms lopen de zaken anderes dan je verwacht. "Het was niet zoals ik had verwacht". Hoe vaak hebben we wel niet verwachtingen van iets of iemand? En hoe vaak komen die verwachtingen eigenlijk echt uit? Neem bijvoorbeeld onze zorgappartementen. We zijn ontzettend blij hoe het is geworden, en heel dankbaar dat we op deze manier ouderen een veilige woonplaats kunnen geven. En toch is het niet helemaal zoals we het verwacht hadden.

De mensen die mij kennen weten dat ik een dieren-gek ben. Als ik een kat op straat zie, moet ik altijd even proberen te aaien en ik vind (bijna) elk beest lief (spinnen, brrr...). Dieren worden nooit boos, of zeggen iets terwijl ze iets anders bedoelen en kunnen soms kijken alsof ze toch alles begrijpen.

Mensen vragen mij wel eens, is het kloosterleven niet saai? Mijn antwoord dan meestal: "Hadden we maar eens een saaie dag!" Dus nee, het kloosterleven is niet saai, verre daarvan zelfs. Natuurlijk hebben we een vast ritme van gebed, Eucharistie en andere kloosterlijke activiteiten, maar saai is het nooit.

Zondag is het dan zo ver. Het is Pasen! Als eerste willen we u natuurlijk van harte een zalig Pasen toe wensen. Vanwege de paas-drukte en alle voorbereidingen zal deze blog iets korter zijn dan normaal gesproken, maar toch wilden we u dit wetenswaardigheidje niet onthouden.

De goede week valt dit jaar van 25 t/m 31 maart. Dit is de laatste week van de vastentijd en daarmee ook de laatste week voor Pasen. Dit is altijd een intense week, en in het klooster beleef je deze nog intenser. De goede week heeft iets stils, iets verdrietigs, iets afwachtens. Het is een stille week waarin het lijden van Christus centraal staat, en toch straalt er al een heel klein beetje licht.

Het leven van de Karme­lie­tessen van het Goddelijk Hart van Jezus is een gedeeltelijk verborgen leven. Maar toch willen we u een klein kijkje geven in ons leven door middel van blogs.

Het leven van de Karme­lie­tessen van het Goddelijk Hart van Jezus is een gedeeltelijk verborgen leven. Maar toch willen we u een klein kijkje geven in ons leven door middel van blogs.